Zaloguj się, aby zobaczyć ceny
Podane ceny są cenami netto
Wyrób Blastocystis subtypes (qPCR) służy do wykrywania sekwencji charakterystycznych dla podtypów pierwotniaków z rodzaju Blastocystis w preparatach DNA uzyskanych z kału człowieka.
Wielkość zestawu: 100 reakcji
Reakcja: duplex (FAM: podtypy Blastocystis, HEX: kontrola wewnętrzna)
Kontrola wewnętrzna: egzogenna/endogenna
Oznaczenie: jakościowe/ilościowe
Składniki zestawu:
Blastocystis to rodzaj jednokomórkowych organizmów pasożytniczych, które zakażają przewód pokarmowy ludzi i innych kręgowców. Jest to najpowszechniejszy pierwotniak występujący w próbkach kału ludzkiego i ma szeroki zasięg geograficzny. Częstość występowania Blastocystis w krajach rozwijających się wynosi od 30 do 50%. Przez większą część XX wieku przeważał pogląd, że te infekcje są nieszkodliwe i przebiegają bezobjawowo. Jednak pod koniec lat 80. pojawiły się doniesienia wiążące Blastocystis z patogenicznością, głównie u podróżnych powracających z krajów słabo rozwiniętych.
Objawy związane z blastocystozą obejmują biegunkę, wodniste lub luźne stolce, świąd odbytu, ból brzucha, utratę wagi i nadmiar gazów. Niektóre badania wiążą infekcje Blastocystis z ostrymi lub przewlekłymi zaburzeniami trawienia. Transmisja tego pasożyta odbywa się drogą fekalno-oralną, przez wodę i żywność. Ze względu na wysoką częstość występowania u różnych gatunków zwierząt, postawiono również hipotezę odzwierzęcej transmisji tego pasożyta między zwierzętami i ludźmi.
Początkowo szczepy Blastocystis znajdowane u różnych gospodarzy klasyfikowano do różnych gatunków. Na przykład, szczepy znajdowane w ludzkim układzie pokarmowym przypisywano do gatunku Blastocystis hominis. Jednak dalsze badania wykazały, że B. hominis nie istnieje jako odrębna jednostka, tzn. nie ma pojedynczego gatunku Blastocystis, który zakażałby ludzi.
Wobec tego w 2007 r. zaproponowano zaprzestanie używania terminu Blastocystis hominis. W zamian zaproponowano podział rodzaju Blastocystis na poszczególne podtypy oparty na zmienności genu kodującego małą podjednostkę rybosomu (SSU). Do tej pory opisano 28 podtypów (ST1-ST28). Pierwsze dziewięć podtypów i ST12 wyizolowano z przewodu pokarmowego ludzi. Ponadto odnotowano pojedyncze przypadki występowania u ludzi podtypów ST10, ST13, ST14 i ST16. Najpowszechniejsze podtypy u ludzi to ST3, ST1, ST2 i ST4.
