Opis
Wyrób Babesia (qPCR) służy do oznaczania sekwencji charakterystycznych dla wybranych gatunków pierwotniaków z rodzaju Babesia w preparatach DNA uzyskanych z kleszczy oraz krwi pobranej od ludzi i psów.
Cechy produktu
Wielkość zestawu: 100 reakcji
Reakcja: duplex (FAM: wybrane gatunki Babesia, HEX: kontrola wewnętrzna)
Kontrola wewnętrzna: egzogenna/endogenna
Oznaczenie: jakościowe/ilościowe
- Składniki zestawu:
- Mieszanina reakcyjna: zawiera polimerazę DNA, sondy i startery oraz inne składniki reakcji qPCR;
- Kontrola pozytywna;
- Kontrola negatywna;
- Woda PCR-grade;
- Kontrola wewnętrzna
Wyrób Babesia (qPCR) wykrywa sekwencje DNA trzech najważniejszych gatunków babeszji infekujących człowieka i psy: B. canis, B. divergens oraz B. gibsoni. Ponadto wykrywane są gatunki B. capreoli, B. hongkongensis i B. odocoilei.
Opis pierwotniaków Babesia
Babesia (qPCR) to rodzaj pierwotniaków wywołujących chorobę pasożytniczą zwaną babeszjozą (piroplazmozą). Rodzaj ten obejmuje ponad 100 różnych gatunków stanowiących grupę pasożytów wewnątrzkrwinkowych. Babesia są pasożytami erytrocytów kręgowców (psów, gryzoni, bydła, jeleni), w tym ludzi. Wektorami zakażeń są kleszcze, w Polsce Ixodes ricinus oraz Dermacentor reticulatus.
Okres wylęgania choroby trwa od 1 do 6 tygodni, niekiedy jest wydłużony nawet do 3 miesięcy. Objawy kliniczne wiążą się z wnikaniem pasożyta do erytrocytów i są to: hemoglobinuria i hematuria, niedokrwistość hemolityczna, żółtaczka, wzrost aktywności aminotransferaz oraz fosfatazy alkalicznej i dehydrogenazy mleczanowej. Niekiedy występuje trombocytopenia i leukopenia. Babeszjoza objawami przypomina malarię. U chorych występuje gorączka powyżej 40°C, bóle głowy, mięśni, dreszcze, nudności, utrata masy ciała i powikłania narządowe. W leczeniu babeszjozy stosuje się leki przeciwpierwotniakowe (meflokina, chinina, atowakwon) oraz niektóre antybiotyki (np. klindamycyna).
Głównym czynnikiem etiologicznym babeszjozy u ludzi w Europie jest Babeszja divergens. W literaturze odnotowano również pojedyncze przypadki infekcji gatunkiem B. microti, który jest główną przyczyną babeszjozy na obszarze Ameryki północno-wschodniej. Pomimo powszechnego występowania B. microti w Europie i potwierdzonej ekspozycji ludzi na ten gatunek babeszji nie uznaje się go za istotny czynnik patogenezy. Przyczyną tego jest najprawdopodobniej mała patogenność europejskich szczepów B. microti. Inne gatunki, których sporadyczną obecność potwierdzono u ludzi to B. bigemina (Teksas w Północnej Ameryce), B. duncani (północne wybrzeża Pacyfiku), B. odocoilei (teren Alp) i B. venatorum (Niemcy).
U psów babeszjoza jest powodowana przede wszystkim przez Babesia canis (B. canis canis, B. canis vogeli oraz B. canis rossi). Inne gatunki babeszji spotykane u psów to B. microti oraz Babesia gibsoni. W niektórych obszarach Europy opisano pojedyncze przypadki babeszjozy psów powodowanej przez B. caballi oraz B. equi, które typowo są gatunkami infekującymi konie.



